Momenteel schrijf ik voornamelijk voor het Jason Baken, verenigingsblad; verhalen die ik verder niet publiceer. Wel zijn er inmiddels drie dichtbundels toegevoegd aan mijn diverse uitingen van creativiteit.
De hint van Maria oktober 2019
Een dagje cultuur in Den Bosch eindigt steevast in de kathedraal van St. Jan. Speciaal plekje is de Mariakapel waar tijd is voor een gebed of overdenking. Het bijpassende kaarsje kan nog ouderwets worden geplaatst tegen enige betaling, want gratis zou dat toch minder gewicht in de schaal des Heeren leggen. We zaten net achterin de bankjes van deze Mariakapel toen er een vrouw binnenkwam gestoken in een variant van een Leger des Heils outfit. Haar gedrag viel op doordat zij verschillende mensen aansprak op een manier die de indruk gaf dat zij bij de kerk hoorde. Ook wij werden aangesproken. Of we twee euro voor haar hadden want ze wilde een medaillon of iets anders stichtelijks kopen en kwam net te kort. Aangezien ik jarig was en sowieso niet moeilijk doe tegen bedelende mensen gaf ik haar wat ze wenste. Blij knielde ze neer op een paar bankjes voor ons voor een kort gebed. Het moet ongeveer zo geluid hebben: ”lieve Maria, het is mij weer gelukt, dank u wel”. Daarna sprong zij op om via de zijdeur van dit Godshuis snel naar buiten te glippen. Geloof als onschuldig verdienmodel. De pastoor lachte mij toe. Hij kende zijn schaapjes.
———————————————————————————————
The lady and her shards. juli 2017
Ontroostbaar leek ze. Haar woonkamer bezaaid met scherven die een ver verleden vertegenwoordigden glansden haar tegemoet in 1001 stukjes, ieder stukje met zijn eigen verhaal. Opruimen kon zij dit niet vanwege haar slechte gezondheid. Ook voor de emotie was enige doorlooptijd niet verkeerd. Het stralende blauw in de antieke vaasjes die nu niet meer bestonden was hiermee voorgoed verdwenen. Het mooie verhaal dat eraan gekoppeld zat zou niet meer opgeroepen worden door dit beeld in de kamer. Gedwongen afscheid zoals zij dat binnen afzienbare tijd zelf ook zou ondergaan, want het leven was haar zeer lief.
“Hoe was dit zo gekomen”, vroegen wij aan haar. Zo’n ravage krijg je al schuifelend toch niet voor elkaar? Haar man was immers niet wilder in zijn motoriek dan zij om dezelfde reden van krachtverlies door ouderdom.
“We hoorden een plotselinge dreun midden in de nacht en gerinkel”, vertelde ze. “Ik durfde niet alleen naar beneden en maakte mijn man wakker. Gezamenlijk zijn we naar beneden gegaan en openden de woonkamer deur. Het schouwspel dat zich in het licht aan ons openbaarde kwam heftig binnen; tot in de verste hoeken scherven en de antieke spiegel dat op de vaasjes waren gevallen was ontdaan van al het gipswerk dat in de omlijsting zat verwerkt”. De spiegel zelf was intact gebleven. Lichtpuntje. Inmiddels was driekwart al door een familielid opgeruimd, maar nog voldoende scherven die bevestigden dat het mooie vazen met prachtige blauwe tinten waren geweest. Nee, aan fotografie deden ze niet, dus een foto tonen van de oorspronkelijk vazen ging niet.
Zoals in ieder schijnsel schaduw valt te ontdekken kan je dit ook omkeren. De overblijfselen boden ook een mogelijkheid deze in een andere vorm weer levend te maken met een nieuwe herinnering daaraan gekoppeld. De foto’s werden door ondergetekende alsnog genomen en de inspiratie die dit opriep leidde tot een digitale bewerking.
Ze kon er wel om lachen; “ach het is ook maar materie……..” sprak zij.
Kerstverhaal 2015 Beatrijs van den Brink, Velp
Buiten was de aanblik grijs, regen en te warm voor de decembermaand van 2015. Het wintergevoel liet op zich wachten. Te warm voor het jaar en tegelijkertijd onaangenaam door de stevige westenwind die de regen flink tegen iedereen op straat aanzwiepte.
De middenstand was druk; in zo’n maand altijd druk, verzekerd van een mooie omzet. Full speed, vechtend tegen deadlines.
De eigenaresse van de copyshop was geconcentreerd bezig met een folder, die er bij nader inzien heel anders uit moest zien, een hele puzzel, maar een aantrekkelijke opdracht. Er zouden er heel veel van geprint gaan worden. Terwijl ze aan het rekenen en digitaal aan het schuiven was met tekst en beeld kwam een oude vrouw als verzopen katje binnen met een verfrommeld papiertje in haar hand.
“Kunt u voor mij een copietje maken?”, vroeg ze zacht.
Het bijna onleesbare papier werd gladgestreken, en na een blik op het eerste copietje bedacht de eigenaresse dat de beschrijving van het breipatroon, zo voor de vrouw op hoge leeftijd, niet te lezen was. De machine werd opnieuw ingesteld, nu op vergroting en de letters extra donker.
De oude vrouw keek verrast naar het resultaat. “Oh, wat mooi”, riep ze uit. “Dat dit kan, is toch wel een wonder”. Ze keek naar buiten en fronste haar kleine rimpelige gezicht. “Sorry, maar ik heb toch nog een vraagje”. Kan het ook in een dicht mapje, want het regent wel erg hard.
Het oog van de eigenaresse viel op een handig doorschijnend plastic mapje waarin het papier geschoven kon worden. Een klant had dit bij het copieren achtergelaten, omdat hij het niet meer nodig had. Op deze manier kreeg het een goede bestemming.
De ogen van de vrouw lichtte op. “Geweldig”, fluisterde ze, “helemaal fantastisch”.
“Wat ben ik u verschuldigd”, vroeg ze?
“Tien eurocent, sprak de eigenaresse gedecideerd, want voor het mapje moest je niets rekenen; het was immers gegeven”.
Zodra de vrouw de winkel uit was dook de eigenaresse snel achter de computer om weer aan de folder te werken. “Dit doe ik nooit meer”, dacht ze boos “Ik weet nu niet meer wat ik aan veranderingen had bedacht voor zij binnenkwam. Voor 10 eurocent heb ik mij laten afleiden met de nodige tijd en ik heb het al zo druk”.
Een maand later kwam een eigenaar van een boekhandelketen binnen. Alle boekhandels moesten eenzelfde uitstraling krijgen en of zij daarvoor het nodige drukwerk wilde verzorgen? De man kwam niet uit de omgeving en verwonderd nam zij de opdracht aan.
Toen hij de winkel uitliep draaide hij zich bij de deur om. “Oh ja, U heeft enige tijd geleden mijn oude moeder zo goed geholpen en zij zei tegen mij dat ik bij u deze opdracht moest leggen en het niet moest wagen naar een andere copyshop of drukkerij te gaan. Ze heeft het er nog over”.
Druk op onderstaande titels en het verhaal springt open.
Illustratie bij Tijdgeest
Rovers 1 maart 2014
Snoepgoed 1 december 2013
Beatrijs van den Brink 